Na enkele weken als startende ondernemer binnen Starterslabo worden me heel wat zaken duidelijk. Onder andere dat ondernemerschap spannend en avontuurlijk is, en dat je eigen baas zijn geweldig aanvoelt. Maar er zijn natuurlijk addertjes onder het gras…
‘Ondernemen is nooit stilstaan, maar: van je fouten leren, je wonden likken, en opnieuw proberen’
Paul Fentener van Vlissingen
Nederlandse ondernemer, columnist, natuurbeschermer en filantroop 1941-2006
De afgelopen tijd heb ik heel veel bijgeleerd over hoe ik best mijn kleine onderneming zou opstarten. Dat heb ik niet alleen gedaan, maar wel in het gezelschap van tien andere ‘entrepreneurs’. Al snel ben ik tot de vaststelling gekomen dat het idee dat zo glashelder leek in mijn hoofd plots heel wat troebeler werd.
Vooraf dacht ik – zelfverzekerd als ik ben – goed te weten wat de termen ‘doelgroep’, ‘marketingplan’ en ‘financieel plan‘ inhouden. Tot ik die op mijn eigen concept moest toepassen, viel dat even tegen zeg. Ik werd bijvoorbeeld verplicht om na te denken over hoe ik mijn klanten ging vinden. Omdat ik de neiging heb om de toekomst met nogal veel zelfvertrouwen tegemoet te zien, was ik van mening dat dit wel zou los lopen. Want ik heb toch een schitterend product en een groot netwerk?
‘Als je 100 prospecten vraagt om iets van jou te kopen, zal je zeker in het begin 99 keer nee te horen krijgen en daar moet je bestand tegen zijn.’
Al snel leerde ik dat een goed product of een diploma helemaal niet volstaat. Want klanten krijg je niet zomaar in je schoot geworpen, net zomin als een nieuw lief. Oké, er is die schoonbroer die onder lichte dwang van je zus je eerste klant wil worden. En er is die goeie vriend die je een kleine opdracht geeft, meer uit vriendschapsoverwegingen dan iets anders. Maar échte klanten binnenhalen, neen, dat belooft niet gemakkelijk te zijn. Ik vergeet nooit wat Hilde, één van de coaches van Starterslabo op een dag tegen ons zei: ‘Op 100 keer zal je 99 keer nee te horen krijgen‘.
Misschien zal het zo’n vaart niet lopen, maar ondertussen besefte ik toch dat het super belangrijk is om niet zomaar zonder enige voorbereiding van start te gaan. Hoezeer ik ook stond te trappelen om de markt op te gaan, ik moest eerst eens goed nadenken. Meer dan dat zelfs. Wat ik nodig had, zijn mensen die kritisch durven te zijn tegen mij. Die gerichte vragen stellen over hoe ik het concreet ga aanpakken. Die mij van mijn roze wolk halen en me pardoes met de voeten op de grond doen belanden.
Tijdens brainstormingsessies met mijn collega ondernemers in spe is dat al een paar keer gebeurd en telkens gingen mijn ogen meer open. Ik zat zo diep in mijn project dat ik de werkelijkheid daarbuiten niet meer zag.
Gelukkig was er ook goed nieuws. In de discussies met anderen kreeg ik wel de bevestiging dat niet iedereen goede teksten kan schrijven en dat de focus van alle startende ondernemers – terecht – ergens anders moet liggen. Zij gaan door net hetzelfde proces als ik, want ook zij moeten hun klanten ergens proberen te vinden.
Dus als ik starters kan helpen door hun dromen te vertalen in woorden, en ze kunnen daardoor hun eerste klanten binnenhalen, dan is mijn project geslaagd met onderscheiding. Ondertussen zijn de meeste twijfels weggewerkt en heb ik gewoon mijn voeten in de startblokken gezet. Met andere woorden, we zijn vertrokken!